Przygotowanie do Orędzia
Baron Balansu stoi obok króla. Król siedzi przy komputerze. Przygotowuje orędzie do poddanych, które ma być w jego zamyśle pierwszym krokiem do wprowadzenia nowych porządków w Królestwie.
 Rysunek 6. Przygotowywanie Orędzia |
Król siedzi przy klawiaturze komputera i sylabizując formułuje założenia określające sens treści planowanego orędzia.
– Idea jest taka, że zmiany są: po pierwsze- nieuchronne…
– Absolutnie tak – potwierdza Baron. -Przecież orędzie wygłaszane w rok po koronacji musi mieć uzasadnienie niebudzące niczyich wątpliwości.
-Po drugie- muszą mieć zdecydowany, radykalny charakter…
– Królu, wprowadzenie nowych porządków, jak sama nazwa wskazuje, to nie jest korekta. Nieuchronność zmian determinuje ich radykalny charakter. Proponowałbym ponadto jako punkt trzeci określić jednoznacznie charakter tych zmian. W czyim interesie są one wprowadzane.
– Jak najbardziej. Czyli: po trzecie – muszą być podporządkowane idei umocnienia Królestwa Cnót Wszelakich w Unii Królestw Doczesnych…
– Orędzie adresowane jest przede wszystkim do poddanych. Warto pokreślić fakt, że te nowe porządki, to z myślą o nich.
– Po czwarte- kontynuował Król –ostatecznym beneficjentem tych zmian są poddani.
– Zmiany są poważne, a takie niosą ze sobą ryzyko niepowodzenia– zauważył Baron. -Trzeba temu zaradzić wprowadzając w konstrukcję zmian bezpieczniki eliminujące bądź radykalnie minimalizujące ryzyko niepowodzenia.
-Dokładnie tak: po piąte -konstrukcja zmian musi zawierać w sobie bezpieczniki ograniczające ryzyko niepowodzenia.
Król odczytał zapisane założenia do orędzia. Zapadła cisza. Obydwaj myśleli nad tym, czy o czymś nie zapomnieli.
Mamy założenia –skonkludował król zamykając ten etap prac nad orędziem.
Król wstał od komputera i zajął miejsce na stojącej w pobliżu sofie. Rozsiadł się na niej wygodnie, a miejsce przy komputerze zajął Baron Balansu.
-Drodzy Poddani Królestwa Cnót Wszelakich, Szanowni Dworzanie! Eminencjo Instytucji! –zainicjował król, a Baron pisał to dwoma palcami na klawiaturze…
– Wydarzenie ma charakter świecki. Będziemy obserwowani przez cały kontynent. Naszym celem jest umocnienie pozycji króla…
-Tak, tak, pomijamy ten fragment…
-Drodzy Poddani Królestwa Cnót Wszelakich, Szanowni Dworzanie! – zapisał Baron.
-Zaledwie rok temu zostałem koronowany na króla Królestwa Cnót Wszelakich. Miałem w tym czasie zaszczyt reprezentować nasze królestwo w Unii Królestw Doczesnych. Z bliska widziałem, jak ważne decyzje tam zapadają, jak wiele zależy od postrzegania króla danego królestwa. Jaka jest jego w nim pozycja. Jaka siła. Jak widzą go najbliżsi i dalsi sąsiedzi.
Skuteczne i konsekwentne zabieganie o sprawy naszego królestwa zależy od naszego wizerunku. Dwa źródła określają jego charakter w oczach UKD: nasze prawo oraz zachowania poddanych.
-Zrobiłbym tutaj pauzę, żeby te słowa miały czas na dotarcie do słuchających- dorzucił Baron.
– Będę mówił głośno, wyraźnie i powoli. Ale tak – robimy pauzę. A więc: Drodzy Poddani Królestwa Cnót Wszelakich, Szanowni Dworzanie!
-Nasz kontynent – Król, po krótkiej pauzie-znajduje się w kluczowym historycznym momencie. To najbliższe lata zdecydują, w jakim kierunku będzie podążać cała Unia Królestw Doczesnych. Jaki będzie wpływa wpływ Naszego Królestwa na podejmowanie najważniejszych decyzji.
Jako Wasz król, jako reprezentant naszego królestwa, zawsze byłem, jestem i będę za suwerennym Królestwem Cnót Wszelakich. Za królestwem, które sama decyduje o najważniejszych dla nas sprawach. W myśl zasady, że im silniejsze jest Królestwo Cnót Wszelakich w Unii, tym silniejsza będzie i Unia Królestw Doczesnych!
Jesteśmy ambitnym królestwem. Myślimy o przyszłości naszej, naszych dzieci i naszych wnuków.
-Nawiązałbym tutaj do przyszłości – zauważył Baron- i zbudował jej wizję. Jeśli komuś nie będzie podobała się teraźniejszość, to niech żyje wizja przyszłości. Skoro stać naszych poddanych na zabieganie o własną wieczność…
– Za kolejne dziesięć lat Królestwo Cnót Wszelakich będzie dzięki wprowadzonym dzisiaj zmianom jeszcze silniejsza, jeszcze bezpieczniejsza i jeszcze zamożniejsza. To właśnie jest kluczowe zadanie dla mnie, dla nas, dla was.
-Tak, tak, pomału trzeba wprowadzać narracje MY/WY -dodał Baron zacierając dłonie w geście drwala, który przymierza się właśnie do siekiery. – Powinna pauzę? Po tak ważkim oświadczeniu?
– Drodzy Poddani, Szanowni Dworzanie! -król coraz wyraźniej czuł atmosferę wielkiej sali wypełnionej oczekiwaniami zebranych. – Kilka dni temu obchodziliśmy rocznicę ustanowienia naszego Królestwa w obecnych granicach. Ta data przypomina nam wielką wartość naszej tradycji. Przypomina o tym, że sami mamy obecnie prawo, ale i obowiązek decydować o naszych sprawach. Mamy obecnie takie możliwości, że żadne decyzje nie powinny być nam narzucane.
Ale o siłę naszego Królestwa musimy zabiegać każdego dnia. Jest ono tym silniejsza, im większe jest zaangażowanie każdego poddanego. Imienne, konkretne, osobiste. Dlatego namawiam Was do pilnego studiowania ogłaszanego dziś Dekalogu Poddanych naszego Królestwa.
Ogromnie cieszy mnie wysoka frekwencja na dzisiejszej uroczystości. Tak było przy mojej koronacji. Tak było przy ogłoszenie naszej odrębności jako Królestwa Cnót Wszelakich. Mam nadzieję, że tak będzie na planowanych przez nas wspólnych lekturach Dekalogu, w które będą zaangażowane Królewskie Media.
Niech Dekalog Poddanego Królestwa Cnót Wszelakich stanie się dla nas nieodłącznym przewodnikiem po codzienności wypełnionej wspólnym trudem budowania nowego porządku!
Namawiajmy do tego naszych bliskich, sąsiadów i znajomych. Zmieniajmy Nasze Królestwo w imię dobra wspólnego teraz i w dalszej przyszłości. Kształtujmy Unię Królestw w naszym interesie!
Niech żyje Królestwo Cnót Wszelakich!
-Brawo! Doskonałe orędzie, godne prawdziwego monarchy –zareagował spontanicznie Baron wprawiając tym króla w zdziwienie, albowiem takie reakcje zdarzały się Baronowi niezwykle rzadko.
– Wydrukuj to orędzie i na tym kończymy dzisiejsze zajęcia -zakomenderował król.
Dalej: https://3im.pl/oredzie-krola/
